Dominica XIV per annum
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui. Secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae ; iustítia tua plena est déxtera tua.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti, fidélibus tuis sanctam concéde laetítiam, ut, quos eripuísti a servitúte peccáti, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis. Per Dóminum.
Léctio libri Zacharíae prophétae
Exsúlta satis, fília Sion ; iúbila, fília Ierúsalem. Ecce rex tuus venit tibi iustus et salvátor ipse, pauper et sedens super ásinum et super pullum fílium ásinae.
Et dispérdam currum ex Ephraim et équum de Ierúsalem ; et confringétur arcus belli, et loquétur pacem géntibus. Et impérium eius a mari usque ad mare et a flúmine usque ad fines terrae.
Psalmus
Exaltábo te, Deus meus, rex, et benedícam nómini tuo in saéculum et in saéculum saéculi.
Per síngulos dies benedícam tibi et laudábo nomen tuum in saéculum et in saéculum saéculi.
Miserátor et miséricors Dóminus, longánimis et multae misericórdiae.
Suávis Dóminus univérsis, et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.
Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua ; et sancti tui benedícant tibi.
Glóriam regni tui dicant et poténtiam tuam loquántur,
Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis et sanctus in ómnibus opéribus suis.
Allevat Dóminus omnes, qui córruunt, et érigit omnes depréssos.
Léctio Epístulae beáti Pauli apóstoli ad Romános
Vos in carne non estis, sed in Spíritu, si tamen Spíritus Dei hábitat in vobis. Si quis autem Spíritum Christi non habet, hic non est eius.
Quod si Spíritus eius, qui suscitávit Iesum a mórtuis, hábitat in vobis, qui suscitávit Christum a mórtuis, vivificábit et mortália córpora vestra per inhabitántem Spíritum suum in vobis.
Ergo, fratres, debitóres sumus non carni, ut secúndum carnem vivámus. Si enim secúndum carnem vixéritis, moriémini ; si autem Spíritu ópera córporis mortificátis, vivétis.
Allelúia, allelúia.
Benedíctus es, Pater, Dómine caeli et terrae, quia mystéria regni párvulis revelásti.
Allelúia.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum
In illo témpore respóndens Iesus dixit :
«Confíteor tibi, Pater, Dómine caeli et terrae, quia abscondísti haec a sapiéntibus et prudéntibus et revelásti ea párvulis. Ita, Pater, quóniam sic fuit plácitum ante te.
Omnia mihi trádita sunt a Patre meo ; et nemo novit Fílium nisi Pater, neque Patrem quis novit nisi Fílius et cui volúerit Fílius reveláre.
Veníte ad me, omnes, qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos. Tóllite iugum meum super vos et díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde, et inveniétis réquiem animábus vestris. Iugum enim meum suáve et onus meum leve est».
Oblátio nos, Dómine, tuo nómini dicáta puríficet, et de die in diem ad caeléstis vitae tránsferat actiónem. Per Christum Dóminum nostrum.
Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere : Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus : per Christum Dóminum nostrum.
Ipse enim nascéndo vetustátem hóminum renovávit, patiéndo delévit nostra peccáta, aetérnae vitae áditum praéstitit a mórtuis resurgéndo, ad te Patrem ascendéndo caeléstes iánuas reserávit.
Et ídeo, cum Angelórum atque Sanctórum turba, hymnum laudis tibi cánimus, sine fine dicéntes :
Sanctus…
- Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus : beátus vir, qui sperat in eo.
- Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, dicit Dóminus.
Tantis, Dómine, repléti munéribus, praesta, quaésumus, ut et salutária dona capiámus, et a tua numquam laude cessémus. Per Christum Dóminum nostrum.
hebdomada XIV per annum
feria secunda
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui. Secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae ; iustítia tua plena est déxtera tua.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti, fidélibus tuis sanctam concéde laetítiam, ut, quos eripuísti a servitúte peccáti, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis. Per Dóminum.
1.
Léctio libri Génesis
Egréssus Iacob de Bersabée pergébat Charran. Cumque venísset ad quendam locum et vellet in eo requiéscere post solis occúbitum, tulit de lapídibus, qui iacébant, et suppónens cápiti suo dormívit in eódem loco. Vidítque in sómnio scalam stantem super terram et cácumen illíus tangens caelum, ángelos quoque Dei ascendéntes et descendéntes per eam et Dóminum inníxum scalae dicéntem sibi :
«Ego sum Dóminus, Deus Abraham patris tui et Deus Isaac. Terram, in qua dormis, tibi dabo et sémini tuo. Erítque semen tuum quasi pulvis terrae ; dilatáberis ad occidéntem et oriéntem et septentriónem et merídiem ; et benedicéntur in te et in sémine tuo cunctae tribus terrae. Et ecce, ego tecum sum et custódiam te, quocúmque perréxeris, et redúcam te in terram hanc ; nec dimíttam te, nisi complévero quae dixi tibi».
Cumque evigilásset Iacob de somno, ait : «Vere Dóminus est in loco isto, et ego nesciébam». Pavénsque : «Quam terríbilis est, inquit, locus iste ! Non est hic áliud nisi domus Dei et porta caeli». Surgens ergo Iacob mane tulit lápidem, quem supposúerat cápiti suo, et eréxit in títulum fundens óleum désuper. Appellavítque nomen loci illíus Bethel ; prius autem urbs vocabátur Luza.
Vovit Iacob étiam votum dicens : «Si fúerit Deus mecum et custodíerit me in via hac, per quam ámbulo, et déderit mihi panem ad vescéndum et vestiméntum ad induéndum, reversúsque fúero próspere ad domum patris mei, erit mihi Dóminus in Deum, et lapis iste, quem eréxi in títulum, erit domus Dei ; cunctorúmque, quae déderis mihi, décimas ófferam tibi».
Psalmus
Qui hábitat in protectióne Altíssimi, sub umbra Omnipoténtis commorábitur.
Dicet Dómino : «Refúgium meum et fortitúdo mea, Deus meus, sperábo in eum».
Quóniam ipse liberábit te de láqueo venántium et a verbo malígno.
Alis suis obumbrábit tibi, et sub pennas eius confúgies ;
Scutum et loríca véritas eius.
Quóniam mihi adhaésit, liberábo eum ; suscípiam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
Clamábit ad me, et ego exáudiam eum ; cum ipso sum in tribulatióne.
2.
Léctio libri Osée prophétae
Verbum Dómini ad Osée.
«Ecce ego lactábo matrem vestram et ducam eam in solitúdinem et loquar ad cor eius ; et dabo ei víneas eius ex eódem loco et vallem Achor, portam spei, et respondébit ibi iuxta dies iuventútis suae et iuxta dies ascensiónis suae de terra Aegýpti.
Auferam nómina Báalim de ore eius, et non recordábitur ultra nóminis eórum. Et percútiam eis foedus in die illa cum béstia agri et cum vólucre caeli et cum réptili terrae ; et arcum et gládium et bellum cónteram de terra et cubáre eos fáciam confidénter.
Et sponsábo te mihi in sempitérnum; et sponsábo te mihi in iustítia et iudício et in misericórdia et miseratiónibus. Et sponsábo te mihi in fide, et cognósces Dóminum.
Psalmus
Per síngulos dies benedícam tibi et laudábo nomen tuum in saéculum et in saéculum saéculi.
Magnus Dóminus et laudábilis nimis, et magnitúdinis eius non est investigátio.
Generátio generatióni laudábit ópera tua, et poténtiam tuam pronuntiábunt.
Magnificéntiam glóriae maiestátis tuae loquéntur et mirabília tua enarrábunt.
Et virtútem terribílium tuórum dicent et magnitúdinem tuam narrábunt.
Memóriam abundántiae suavitátis tuae eructábunt et iustítia tua exsultábunt.
Miserátor et miséricors Dóminus, longánimis et multae misericórdiae.
Suávis Dóminus univérsis, et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.
Allelúia, allelúia.
Salvátor noster Iesus Christus destrúxit mortem et illuminávit vitam per Evangélium.
Allelúia.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum
Loquénte Iesu ad discípulos Ioánnis, ecce princeps unus accéssit et adorábat eum dicens : «Filia mea modo defúncta est ; sed veni, impóne manum tuam super eam, et vivet». Et surgens Iesus sequebátur eum et discípuli eius.
Et ecce múlier, quae sánguinis fluxum patiebátur duódecim annis, accéssit retro et tétigit fímbriam vestiménti eius. Dicébat enim intra se : «Si tetígero tantum vestiméntm eius, salva ero».
At Iesus convérsus et videns eam dixit :
«Confíde, fília ; fides tua te salvam fecit».
Et salva facta est múlier ex illa hora.
Et cum venísset Iesus in domum príncipis et vidísset tibícines et turbam tumultuántem, dicébat :
«Recédite ; non est enim mórtua puélla, sed dormit»».
Et deridébant eum. At cum eiécta esset turba, intrávit et ténuit manum eius, et surréxit puélla.
Et éxiit fama haec in univérsam terram illam.
Oblátio nos, Dómine, tuo nómini dicáta puríficet, et de die in diem ad caeléstis vitae tránsferat actiónem. Per Christum Dóminum nostrum.
- Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus : beátus vir, qui sperat in eo.
- Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, dicit Dóminus.
Tantis, Dómine, repléti munéribus, praesta, quaésumus, ut et salutária dona capiámus, et a tua numquam laude cessémus. Per Christum Dóminum nostrum.
hebdomada XIV per annum
feria tertia
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui. Secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae ; iustítia tua plena est déxtera tua.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti, fidélibus tuis sanctam concéde laetítiam, ut, quos eripuísti a servitúte peccáti, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis. Per Dóminum.
1.
Léctio libri Génesis
Cum Iacob nocte surrexísset, tulit duas uxóres suas et tótidem fámulas cum úndecim fíliis et transívit vacum Iaboc ; sumptis ergo traductísque illis et ómnibus, quae ad se pertinébant, per torréntem, mansit solus.
Et ecce vir luctabátur cum eo usque mane. Qui cum vidéret quod eum superáre non posset, tétigit acetábulum fémoris eius, et statim luxátum est acetábulum fémoris Iacob, cum luctarétur cum illo.
Dixítque :
«Dimítte me, iam enim ascéndit auróra».
Respóndit : «Non dimíttam te, nisi benedíxeris mihi».
Ait ad eum :
«Quod nomen est tibi ?».
Respóndit : «Iacob».
At ille :
«Nequáquam, inquit, Iacob ámplius appelábitur nomen tuum, sed Israel : quóniam certásti cum Deo et cum homínibus et praevaluísti !».
Interrogávit eum Iacob : «Dic mihi, quo appelláris nómine ?».
Respóndit :
«Cur quaeris nomen meum ?». Et benedíxit ei in eódem loco.
Vocavítque Iacob nomen loci illíus Phánuel dicens : «Vidi Deum fácie ad fáciem, et salva facta est ánima mea».
Ortúsque est ei sol, cum transgrederétur Phánuel ; ipse vero claudicábat propter femur.
Psalmus
Exáudi, Dómine, iustítiam meam, inténde deprecatiónem meam.
Auribus pércipe oratiónem meam, non in lábiis dolósis.
De vulto tuo iudícium meum pródeat ; óculi tui vídeant aequitátes.
Proba cor meum et vísita nocte ; igne me exámina, et non invénies in me iniquitátem.
Ego ad te clamávi, quóniam exáudis me, Deus ; inclína aurem tuam mihi et exáudi verba mea.
Mirífica misericórdias tuas, qui salvos facis ab insurgéntibus sperántes in déxtera tua.
Custódi me ut pupíllam óculi, sub umbra alárum tuárum prótege me.
Ego autem in iustítia vidébo fáciem tuam, satiábor, cum evigilávero, conspéctu tuo.
2.
Léctio libri Osée prophétae
In Israel constituérunt reges, et non ex me ; príncipes constituérunt, et non cognóvi : argéntum suum et aurum suum fecérunt sibi ídola, ut interírent.
Proiéctus est vítulus tuus, Samaría ; irátus est furor meus in eos. Usquequo non potérunt emundári ? Quia ex Israel et ipse est : ártifex fecit illum, et non est deus ; quóniam in scintíllas erit vítulus Samaríae.
Quia ventum seminábunt et túrbinem metent ; cum culmus non sit in eo, germen non fáciet farínam : quod et si fécerit, aliéni cómedent eam.
Cum multiplicáret Ephraim altária pro peccáto, factae sunt ei arae in peccátum. Scribébam ei multíplices leges meas ; velut aliénae computátae sunt. Hóstias amant, ímmolant carnes et cómedunt ; sed Dóminus non suscípiet eas.
Nunc recordábitur iniquitátis eórum et visitábit peccáta eórum : ipsi in Aegýptum converténtur.
Psalmus
Deus autem noster in caelo ; ómnia, quaecúmque vóluit, fecit.
Simulácra géntium argéntum et aurum, ópera mánuum hóminum.
Manus habent et non palpábunt, pedes habent et non ambulábunt ; non clamábunt in gútture suo.
Domus Israel sperávit in Dómino : adiutórium eórum et scutum eórum est.
Domus Aaron sperávit in Dómino : adiutórium eórum et scutum eórum est.
Allelúia, allelúia.
Ego sum pastor bonus, dicit Dóminus ; et cognósco oves meas, et cognóscunt me meae.
Allelúia.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum
Obtulérunt Iesu hóminem mutum, daemónium habéntem. Et eiécto daemóne, locútus est mutus. Et mirátae sunt turbae dicéntes : «Numquam appáruit sic in Israel !». Pharisaéi autem dicébant : «In príncipe daemoniórum éicit daemónes».
Et circumíbat Iesus civitátes omnes et castélla, docens in synagógis eórum et praédicans evangélium regni et curans omnem languórem et omnem infirmitátem. Videns autem turbas, misértus est eis quia erant vexáti et iacéntes sicut oves non habéntes pastórem.
Tunc dixit discípulis suis :
«Messis quidem multa ; operárii autem pauci ; rogáte ergo Dóminum messis, ut mittat operários in messem suam».
Oblátio nos, Dómine, tuo nómini dicáta puríficet, et de die in diem ad caeléstis vitae tránsferat actiónem. Per Christum Dóminum nostrum.
- Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus : beátus vir, qui sperat in eo.
- Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, dicit Dóminus.
Tantis, Dómine, repléti munéribus, praesta, quaésumus, ut et salutária dona capiámus, et a tua numquam laude cessémus. Per Christum Dóminum nostrum.
hebdomada XIV per annum
feria quarta
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui. Secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae ; iustítia tua plena est déxtera tua.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti, fidélibus tuis sanctam concéde laetítiam, ut, quos eripuísti a servitúte peccáti, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis. Per Dóminum.
1.
Léctio libri Génesis
Cum in univérso orbe fames praevaluísset, clamávit pópulus ad pharaónem aliménta petens. Quibus ille respóndit : «Ite ad Ioseph et, quidquid vobis díxerit, fácite». Et inváluit fames in omni terra Aegýpti ; aperuítque Ioseph univérsa hórrea et vendébat Aegýptiis ; nam et illos opprésserat fames. Omnésque provínciae veniébant in Aegýptum, ut émerent escas apud Ioseph, quia inópia invalúerat in univérsa terra.
Et ingréssi sunt fílii Israel terram Aegýpti cum áliis, qui pergébant ad eméndum. Erat autem fames in terra Chánaan. Et Ioseph erat princeps in terra Aegýpti, atque ad eius nutum fruménta pópulis vendebántur. Cumque veníssent et adorássent eum fratres sui proni in terram, et agnovísset eos, quasi ad aliénos dúrius loquebátur intérrogans eos : «Unde venístis ?».
Trádidit ergo illos custódiae tribus diébus. Die autem tértio edúctis de cárcere, ait : «Fácite, quae dixi, et vivétis, Deum enim tímeo. Si sincéri estis, frater vester unus ligétur in cárcere ; vos autem abíte et ferte fruménta, quae emístis, in domos vestras, et fratrem vestrum mínimum ad me addúcite, ut possim vestros probáre sermónes, et non moriámini».
Fecérunt, ut díxerat, et locúti sunt ad ínvicem : «Mérito haec pátimur, quia peccávimus in fratrem nostrum vidéntes angústiam ánimae illíus, cum deprecarétur nos, et non audívimus. Idícrco venit super nos ista tribulátio». Et Ruben ait : «Numquid non dixi vobis : Nolíte peccáre in púerum ? Et non audístis me. En sanguis eius exquíritur».
Nesciébant autem quod intellégeret Ioseph, eo quod per intérpretem loquebátur ad eos.
Avertítque se parúmper et flevit.
Psalmus
Confitémini Dómino in cíthara, in psaltério decem chordárum psállite illi.
Cantáte ei cánticum novum, bene psállite ei in vociferatióne.
Dóminus díssipat consília géntium, írritas facit cogitatiónes populórum.
Consílium autem Dómini in aetérnum manet, cogitatiónes cordis eius in generatióne et generatiónem.
Ecce óculi Dómini super metuéntes eum, in eos, qui sperant super misericórdia eius,
Ut éruat a morte ánimas eórum et alat eos in fame.
2.
Léctio libri Osée prophétae
Vitis frondósa Israel, fructum prodúcens sibi : secúndum multitúdinem fructus sui multiplicávit altária, iuxta ubertátem terrae suae decorávit simulácra. Divísum est cor eórum, nunc poenas solvent ; ipse confrínget aras eórum, depopulábitur simulácra eórum. Profécto nunc dicent : «Non est rex nobis ; non enim timémus Dóminum, et rex quid fáciet nobis ?».
Perit Samaría, rex eius quasi festúca super fáciem aquae. Et disperdéntur excélsa impietátis, peccátum Israel ; spina et tríbulus ascéndet super aras eórum, et dicent móntibus : «Operíte nos !» et cóllibus : «Cádite super nos !».
Semináte vobis in iustítia, métite secúndum caritátem ; innováte vobis novále. Tempus est requiréndi Dóminum, donec véniat, ut pluat vobis iustítiam.
Psalmus
Cantáte Dómino et psállite ei, meditámini in ómnibus mirabílibus eius.
Laudámini in nómine sancto eius, laetétur cor quaeréntium Dóminum.
Quaérite Dóminum et poténtiam eius, quaérite fáciem eius semper.
Mementóte mirabílium eius, quae fecit, prodígia eius et iudícia oris eius,
Semen Abraham, servi eius, fílii Iacob, elécti eius.
Ipse Dóminus Deus noster ; in univérsa terra iudícia eius.
Allelúia, allelúia.
Appropinquávit regnum Dei : paenitémini et crédite evangélio.
Allelúia.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum
Convocátis Duódecim discípulis suis, Iesus dedit illis potestátem spirítuum immundórum, ut eícerent eos et curárent omnem languórem et omnem infirmitátem.
Duódecim autem apostolórum nómina sunt haec : primus Simon, qui dícitur Petrus, et Andréas frater eius, et Iacóbus Zebedaéi et Ioánnes frater eius, Philíppus et Bartholomaéus, Thomas et Matthaéus publicánus, Iacóbus Alphaéi et Thaddaéus, Simon Chananaéus et Iudas Iscariótes, qui et trádidit eum.
Hos Duódecim misit Iesus praecípiens eis et dicens :
«In viam géntium ne abiéritis et in civitátes Samaritanórum ne intravéritis ; sed pótius ite ad oves, quae periérunt domus Israel.
Eúntes autem praedicáte dicéntes :
“Appropinquávit regnum caelórum”».
Oblátio nos, Dómine, tuo nómini dicáta puríficet, et de die in diem ad caeléstis vitae tránsferat actiónem. Per Christum Dóminum nostrum.
- Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus : beátus vir, qui sperat in eo.
- Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, dicit Dóminus.
Tantis, Dómine, repléti munéribus, praesta, quaésumus, ut et salutária dona capiámus, et a tua numquam laude cessémus. Per Christum Dóminum nostrum.
hebdomada XIV per annum
feria quinta
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui. Secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae ; iustítia tua plena est déxtera tua.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti, fidélibus tuis sanctam concéde laetítiam, ut, quos eripuísti a servitúte peccáti, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis. Per Dóminum.
1.
Léctio libri Génesis
Accédens própius Iudas confidénter ait ad Ioseph : «Oro, dómine mi, loquátur servus tuus verbum in áuribus tuis, et ne irascáris fámulo tuo ; tu es enim sicut phárao !
Dóminus meus interrogávit prius servos suos : “Habétis patrem aut fratrem ?”. Et nos respóndimus dómino meo : “Est nobis pater senex et puer párvulus, qui in senectúte illíus natus est, cuius utérinus frater mórtuus est ; et ipse solus súperest a matre sua, patre vero ténere díligit eum”.
Dixistíque servis tuis : “Addúcite eum ad me, et ponam óculos meos super illum. Nisi vénerit frater vester mínimus vobíscum, non vidébitis ámplius fáciem meam”.
Cum ergo ascendissémus ad fámulum tuum patrem nostrum, narrávimus ei ómnia, quae locútus est dóminus meus, et dixit pater noster : “Revertímini et émite nobis parum trítici”. Cui díximus : “Ire non póssumus. Si frater noster mínimus descénderit nobíscum, proficiscémur simul ; alióquin, illo absénte, non potérimus vidére fáciem viri”.
Ad quae servus tuus pater meus respóndit : “Vos scitis quod duos genúerit mihi uxor mea. Egréssus est unus a me, et dixi : Béstia devorávit eum ! Et hucúsque non compáret. Si tuléritis et istum a fácie mea, et áliquid ei in via contígerit, deducétis canos meos cum maeróre ad ínferos”.
Non se póterat ultra cohibére Ioseph ómnibus coram astántibus, unde clamávit : «Egredímini cuncti foras !». Et nemo áderat cum eo, quando manifestávit se frátribus suis. Elevavítque vocem cum fletu, quam audiérunt Aegýptii omnísque domus pharaónis.
Et dixit Ioseph frátribus suis : «Ego sum Ioseph ! Adhuc pater meus vivit ?». Nec póterant respóndere fratres nímio terróre pertérriti. Ad quos ille cleménter : «Accédite, inquit, ad me». Et cum accessíssent prope : «Ego sum, ait, Ioseph frater vester, quem vendidístis in Aegýptum. Nolíte contristári, neque vobis durum esse videátur quod vendidístis me in his regiónibus. Pro salúte enim vestra misit me Deus ante vos in Aegýptum».
Psalmus
Et vocávit famem super terram et omne báculum panis contrívit.
Misit ante eos virum, in servum venúmdatus est Ioseph.
Strinxérunt in compédibus pedes eius, in ferrum intrávit collum eius,
Donec veníret verbum eius, elóquium Dómini purgáret eum.
Misit rex et solvit eum, princeps populórum, et dimísit eum ;
Constítuit eum dóminum domus suae et príncipem omnis possessiónis suae,
2.
Léctio libri Osée prophétae
Cum puer esset Israel, diléxi eum et ex Aegýpto vocávi fílium meum. Quanto magis vocábam eos, tanto recessérunt a fácie mea ; ipsi Báalim immolábant et simulácris sacrificábant.
Et ego dirigébam gressus Ephraim, portábam eos in bráchiis meis, et nesciérunt quod curárem eos. In funículis humanitátis trahébam eos, in vínculis caritátis ; et fui eis, quasi qui élevant infántem ad maxíllas suas, et declinávi ad eum, ut vescerétur.
Convértitur in me cor meum, simul exardéscit miserátio mea.
Non fáciam furórem irae meae, non convértar, ut dispérdam Ephraim, quóniam Deus ego et non homo, in médio tui Sanctus et non véniam in terróre.
Psalmus
Qui pascis Israel, inténde,
Qui sedes super chérubim, effúlge.
Excita poténtiam tuam et veni, ut salvos fácias nos.
Deus virtútum, convértere, réspice de caelo et vide et vísita víneam istam.
Et prótege eam, quam plantávit déxtera tua, et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
Allelúia, allelúia.
Appropinquávit regnum Dei : paenitémini et crédite evangélio.
Allelúia.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum
Cum mítteret Iesus Duódecim apóstolos, praecépit eis :
«Eúntes autem praedicáte dicéntes : “Appropinquávit regnum caelórum”.
Infírmos curáte, mórtuos suscitáte, leprósos mundáte, daemónes eícite ; gratis accepístis, gratis date.
Nolíte possidére aurum neque argéntum neque pecúniam in zonis vestris, non peram in via neque duas túnicas neque calceaménta neque virgam ; dignus enim est operárius cibo suo.
In quamcúmque civitátem aut castéllum intravéritis, interrogáte quis in ea dignus sit ; et ibi manéte donec exeátis.
Intrántes autem in domum, salutáte eam ; et síquidem fúerit domus digna, véniat pax vestra super eam ; si autem non fúerit digna, pax vestra ad vos revertátur.
Et quicúmque non recéperit vos neque audíerit sermónes vestros, exeúntes foras de domo vel de civitáte illa, excútite púlverem de pédibus vestris.
Amen dico vobis :
Tolerabílius erit terrae Sodomórum et Gomorraeórum in die iudícii quam illi civitáti».
Oblátio nos, Dómine, tuo nómini dicáta puríficet, et de die in diem ad caeléstis vitae tránsferat actiónem. Per Christum Dóminum nostrum.
- Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus : beátus vir, qui sperat in eo.
- Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, dicit Dóminus.
Tantis, Dómine, repléti munéribus, praesta, quaésumus, ut et salutária dona capiámus, et a tua numquam laude cessémus. Per Christum Dóminum nostrum.
hebdomada XIV per annum
feria sexta
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui. Secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae ; iustítia tua plena est déxtera tua.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti, fidélibus tuis sanctam concéde laetítiam, ut, quos eripuísti a servitúte peccáti, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis. Per Dóminum.
1.
Léctio libri Génesis
Proféctus Israel cum ómnibus, quae habébat, venit Bersabée et, mactátis ibi víctimis Deo patris sui Isaac, audívit eum per visiónem noctis vocántem se :
«Iacob, Iacob !».
Cui respóndit : «Ecce adsum !». Ait illi :
«Ego sum Deus, Deus patris tui. Noli timére descéndere in Aegýptum, quia in gentem magnam fáciam te ibi. Ego descéndam tecum illuc et ego inde addúcam te reverténtem ; Ioseph quoque ponet manus suas super óculos tuos».
Surréxit ígitur Iacob a Bersabée, tulerúntque eum fílii cum párvulis et uxóribus suis in plaustris, quae míserat phárao ad portándum senem, sumpsérunt quoque ómnia, quae possedérant in terra Chánaan ; venerúntque in Aegýptum Iacob et omne semen eius, fílii eius et nepótes, fíliae et cuncta simul progénies.
Misit autem Iudam ante se ad Ioseph, ut nuntiáret et occúrreret in Gessen. Et venérunt in terram Gessen.
Iunctóque Ioseph curru suo, ascéndit óbviam patri suo in Gessen ; vidénsque eum írruit super collum eius et inter ampléxus diu flevit. Dixítque Israel ad Ioseph : «Iam laetus móriar, quia vidi fáciem tuam et supérstitem te relínquo».
Psalmus
Spera in Dómino et fac bonitátem, et inhabitábis terram et pascéris in fide.
Delectáre in Dómino, et dabit tibi petitiónes cordis tui.
Novit Dóminus dies immáculatórum, et heréditas eórum in aetérnum erit.
Non confundéntur in témpore malo et in diébus famis saturabúntur.
Declína a malo et fac bonum, et inhabitábis in saéculum saéculi,
Quia Dóminus amat iudícium et non derelínquet sanctos suos.
Iniústi in aetérnum disperíbunt, et semen impiórum exterminábitur.
Salus autem iustórum a Dómino, et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
Et adiuvábit eos Dóminus et liberábit eos et éruet eos a peccatóribus et salvábit eos, quia speravérunt in eo.
2.
Léctio libri Osée prophétae
Convértere, Israel, ad Dóminum Deum tuum, quóniam corruísti in iniquitáte tua. Tóllite vobíscum verba et convertímini ad Dóminum ; dícite ei : «Omnem aufer iniquitátem et áccipe bonum, et reddémus fructum labiórum nostrórum.
Assýria non salvábit nos ; super équum non ascendémus nec vocábimus ultra : “Deos nostros !” ópera mánuum nostrárum, quia in te misericórdiam consequétur pupíllus».
«Sanábo praevaricatiónem eórum, díligam eos spontánee, quia avérsus est furor meus ab eis. Ero quasi ros pro Israel ; germinábit quasi lílium et mittet radíces suas ut Líbanus. Expandéntur rami eius ; et erit quasi olíva glória eius, et odor eius ut Líbani.
Converténtur sedéntes in umbra mea, colent tríticum et germinábunt quasi vínea ; memoriále eius sicut vinum Líbani. Ephraim, quid ei ultra ídola ? Ego exáudio et respício in eum. Ego ut ábies virens : ex me fructus tuus invenítur».
Qui sápiens est, intéllegat ista, intéllegens sciat haec ! Quia rectae viae Dómini, et iusti ambulábunt in eis; praevaricatóres vero córruent in eis.
Psalmus
Miserére mei, Deus, secúndum misericórdiam tuam ;
Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum dele iniquitátem meam.
Amplius lava me ab iniquitáte mea et a peccáto meo munda me.
Ecce enim veritátem in corde dilexísti et in occúlto sapiéntiam manifestásti mihi.
Aspérges me hyssópo, et mundábor ; lavábis me, et super nivem dealbábor.
Cor mundum crea in me, Deus, et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis.
Ne proícias me a fácie tua et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
Redde mihi laetítiam salutáris tui et spíritu promptíssimo confírma me.
Dómine, lábia mea apéries, et os meum annuntiábit laudem tuam.
Allelúia, allelúia.
Cum vénerit Spíritus veritátis, docébit vos omnem veritátem ; et súggeret vobis ómnia quaecúmque díxero vobis.
Allelúia.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum
Dixit Iesus Duódecim apóstolis :
«Ecce ego mitto vos sicut oves in médio lupórum ; estóte ergo prudéntes sicut serpéntes et símplices sicut colúmbae.
Cavéte autem ab homínibus : tradent enim vos in concíliis, et in synagógis suis flagellábunt vos ; et ad praésides et ad reges ducémini propter me in testimónium illis et géntibus.
Cum autem tradent vos, nolíte cogitáre quómodo aut quid loquámini ; dábitur enim vobis in illa hora quid loquámini. Non enim vos estis, qui loquímini, sed Spíritus Patris vestri, qui lóquitur in vobis.
Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater fílium ; et insúrgent fílii in paréntes et morte eos affícient. Et éritis ódio ómnibus propter nomen meum ; qui autem perseveráverit in finem, hic salvus erit.
Cum autem persequéntur vos in civitáte ista, fúgite in áliam ; amen enim dico vobis : Non consummábitis civitátes Israel, donec véniat Fílius hóminis».
Oblátio nos, Dómine, tuo nómini dicáta puríficet, et de die in diem ad caeléstis vitae tránsferat actiónem. Per Christum Dóminum nostrum.
- Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus : beátus vir, qui sperat in eo.
- Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, dicit Dóminus.
Tantis, Dómine, repléti munéribus, praesta, quaésumus, ut et salutária dona capiámus, et a tua numquam laude cessémus. Per Christum Dóminum nostrum.
hebdomada XIV per annum
sabbato
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui. Secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae ; iustítia tua plena est déxtera tua.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti, fidélibus tuis sanctam concéde laetítiam, ut, quos eripuísti a servitúte peccáti, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis. Per Dóminum.
1.
Léctio libri Génesis
Praecépit Iacob fíliis suis dicens : «Ego cóngregor ad pópulum meum ; sepelíte me cum pátribus meis in spelúnca Machpéla, quae est in agro Ephron Hetthaéi contra Mambre in terra Chánaan, quam emit Abraham cum agro ab Ephron Hetthaéo in possessiónem sepúlcri ; ibi sepeliérunt eum et Saram uxórem eius, ibi sepúltus est Isaac cum Rebécca cóniuge sua, et Lia cóndita iacet».
Finitísque mandátis, quibus fílios instruébat, collégit pedes suos super léctulum et óbiit ; appositúsque est ad pópulum suum.
Quo mórtuo, timéntes frátres Ioseph et mútuo colloquéntes : «Ne forte memor sit iniúriae, quam passus est, et reddat nobis omne malum, quod fécimus», mandavérunt ei dicéntes : «Pater tuus praecépit nobis, ántequam morerétur, ut haec tibi verbis illíus dicerémus : “Obsecro, ut obliviscáris scéleris fratrum tuórum et peccáti atque malítiae, quam exercuérunt in te”.
Nos quoque orámus, ut servis Dei patris tui dimíttas iniquitátem hanc». Quibus audítis, flevit Ioseph.
Venerúntque ad eum fratres sui et proni coram eo dixérunt : «Servi tui sumus». Quibus ille respóndit : «Nolíte timére. Num Dei póssumus resístere voluntáti ? Vos cogitástis de me malum ; sed Deus vertit illud in bonum, ut exaltáret me, sicut in praesentiárum cérnitis, et salvos fáceret multos pópulos. Nolíte timére : ego pascam vos et párvulos vestros». Consolatúsque est eos et blande ac léniter est locútus.
Et habitávit in Aegýpto cum omni domo patris sui ; vixítque centum decem annis et vidit Ephraim fílios usque ad tértiam generatiónem ; fílii quoque Machir fílii Manásse nati sunt in génibus Ioseph.
Quibus transáctis, locútus est frátribus suis : «Post mortem meam Deus visitábit vos et ascéndere vos fáciet de terra ista ad terram, quam iurávit Abraham, Isaac et Iacob». Cumque adiurásset eos atque dixísset : «Deus visitábit vos ; asportáte ossa mea vobíscum de loco isto», mórtuus est, explétis centum decem vitae suae annis.
Psalmus
Confitémini Dómino et invocáte nomen eius, annuntiáte inter gentes ópera eius.
Cantáte ei et psállite ei, meditámini in ómnibus mirabílibus eius.
Laudámini in nómine sancto eius, laetétur cor quaeréntium Dóminum.
Quaérite Dóminum et poténtiam eius, quaérite fáciem eius semper.
Semen Abraham, servi eius, fílii Iacob, elécti eius.
Ipse Dóminus Deus noster ; in univérsa terra iudícia eius.
2.
Léctio libri Isaíae prophétae
In anno, quo mórtuus est rex Ozías, vidi Dóminum sedéntem super sólium excélsum et elevátum ; et fímbriae eius replébant templum.
Séraphim stabant iuxta eum ; sex alae uni et sex alae álteri : duábus velábat fáciem suam et duábus velábat pedes suos et duábus volábat. Et clamábat alter ad álterum et dicébat :
«Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus exercítuum ; plena est omnis terra glória eius».
Et commóta sunt super liminária cárdinum a voce clamántis, et domus repléta est fumo.
Et dixi :
«Vae mihi, quia périi ! Quia vir pollútus lábiis ego sum et in médio pópuli pollúta lábia habéntis ego hábito et regem, Dóminum exercítuum, vidi óculis meis».
Et volávit ad me unus de séraphim, et in manu eius cálculus, quem fórcipe túlerat de altári, et tétigit os meum et dixit : «Ecce tétigit hoc lábia tua, et auferétur iníquitas tua, et peccátum tuum mundábitur».
Et audívi vocem Dómini dicéntis :
«Quem mittam ? Et quis ibit nobis ?».
Et dixi : «Ecce ego, mitte me».
Psalmus
Dóminus regnávit ! Decórem indútus est ; indútus est Dóminus, fortitúdine praecínxit se,
Etenim firmávit orbem terrae, qui non commovébitur.
Firmáta sedes tua ex tunc, a saéculo tu es.
Testimónia tua credibília facta sunt nimis ; domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
Allelúia, allelúia.
Si exprobrámini in nómine Christi, beáti, quóniam Spíritus Dei super vos requiéscit.
Allelúia.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum
Dixit Iesus Duódecim apóstolis :
«Non est discípulus super magístrum nec servus super dóminum suum. Súfficit discípulo, ut sit sicut magíster eius, et servus sicut dóminus eius. Si patrem famílias Beélzebul vocavérunt, quanto magis domésticos eius !
Ne ergo timuéritis eos. Nihil enim est opértum, quod non revelábitur, et occúltum, quod non sciétur. Quod dico vobis in ténebris, dícite in lúmine ; et quod in aure audítis, praedicáte super tecta. Et nolíte timére eos, qui occídunt corpus, ánimam autem non possunt occídere ; sed pótius eum timéte, qui potest et ánimam et corpus pérdere in gehénna. Nonne duo pásseres asse véneunt ? Et unus ex illis non cadet super terram sine Patre vestro.
Vestri autem et capílli cápitis omnes numeráti sunt. Nolíte ergo timére ; multis passéribus melióres estis vos.
Omnis ergo qui confitébitur me coram homínibus, confitébor et ego eum coram Patre meo, qui est in caelis ; qui autem negáverit me coram homínibus negábo et ego eum coram Patre meo, qui est in caelis».
Oblátio nos, Dómine, tuo nómini dicáta puríficet, et de die in diem ad caeléstis vitae tránsferat actiónem. Per Christum Dóminum nostrum.
- Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus : beátus vir, qui sperat in eo.
- Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, dicit Dóminus.
Tantis, Dómine, repléti munéribus, praesta, quaésumus, ut et salutária dona capiámus, et a tua numquam laude cessémus. Per Christum Dóminum nostrum.